Eén woordje en een wereld van verschil......
Op de burelen van de redactie van het NRIT Media Vrijetijdsplatform ontvingen wij eind vorig jaar een persbericht. Natuurlijk geen hemelschokkend nieuws, we ontvangen tientallen persberichten per dag maar deze viel toch wel op. Niet omdat de verzender met rode letters ‘voor onmiddellijke publicatie’ had vermeld, dat lijkt ons logisch als je een persbericht verstuurt, en ook niet vanwege de kop: ‘Zeven Nederlandse kustplaatsen in Groene Top 100 bestemmingen van de wereld, deskundigen maken eerste groene bestemmingen Top 100’.
Toegegeven, onze nieuwsgierigheid was gewekt en ons groene duurzame hart ging sneller kloppen maar vooral het feit dat de verzender melding maakte van kritiek op de lijst in dagblad Trouw wekte onze nieuwsgierigheid en argwaan. Helemaal toen bleek dat de Azoren de duurzaamste vakantiebestemming ter wereld bleek te zijn. Dat lijkt ons onmogelijk. Op de reis daar naar toe stoten vakantiegangers enorme hoeveel heden CO2 uit en dat krijg je op de locatie met de beste wil van de wereld nooit meer gecompenseerd. Om nog maar niet te spreken over de goederen die van heel ver weg moeten worden geïmporteerd om de toeristen een aangenaam verblijf te bieden. De Azoren kunnen alleen de duurzaamste vakantiebestemming ter wereld worden als alle toeristen met een van duurzaam hout geproduceerde roeiboot de Atlantische Oceaan trotseren.
Onze argwaan groeide met de minuut. Hoe kunnen de Azoren de meest duurzame bestemming ter wereld worden? Heel eenvoudig, door de reis daar naar toe niet mee te rekenen. Tsja, zo kan ik het ook, een van meest vervuilende componenten uit de index slopen. En al bijna verdween het persbericht in het grote ronde archief van de redactie. Maar het bleef wel een beetje knagen. Is het wel terecht dat we deze ‘Sustainable Destinations Global Top 100’ zo snel afserveren. De initiatiefnemers bedoelen het goed en willen toeristische bestemmingen die hun best hebben gedaan, duurzaamheid serieus te nemen, belonen. Een nobel doel.
Ze zijn bovendien niet over één nacht ijs gegaan. Leest u even mee: "...Desondanks is geen enkele bestemming voor de volle 100% duurzaam. Daarom presenteert de Top 100 duurzaamheid van de bestemming volgens het enige beschikbare beoordelingsinstrument voor dit doel: de Global Sustainable Tourism Review. De publicatie presenteert ook de scores die leden van het Green Destinations Selectie Panelhebben gegeven aan de prestaties van de bestemming volgens zes hoofdcriteria: Natuur, Milieu, Cultuur & Traditie, Sociaal welzijn, Groene Economie en gecertificeerd Groen Toerismebeleid. Dit laatste criterium, dat correspondeert met het gebruik van de GSTC bestemmingscriteria, heeft de hoogste weging van alle criteria. In de Top 100 zijn alle gecertificeerde bestemmingen van QualityCoast, Biosphere en EarthCheck opgenomen.” Indrukwekkend, dertig deskundigen en een mooi beoordelingsinstrument. We kunnen nu natuurlijk dat instrument en de gevolgde methode haarfijn gaan fileren maar laten we de organisatie op dat vlak maar het voordeel van de twijfel geven.
Blijft het woordje ‘bestemmingen’ maar in ons hoofd rondzingen. Hadden ze maar geroepen dat ze de top 100 hadden gemaakt van de meest duurzame vakantielanden of –regio’s. Dan hadden we er niet zo’n moeite mee gehad. Maar dat woordje bestemmingen zet mij en veel anderen op het verkeerde been. Want een bestemming impliceert een reis, want een bestemming is het eindpunt van een reis, en laten ze dat nu net niet hebben meegenomen. Want natuurlijk kunnen de Azoren nooit de meest duurzame vakantiebestemming worden maar wel het meest duurzame vakantieland.
