Voorwaarts Mars!
Het begon zo rond mijn voortgezet onderwijsperiode. De verslaving waarvan ik nimmer meer afkickte. Nee, ik doel niet op mijn eerste peukie op het schoolplein (na 6 maanden kapte ik gelukkig met roken) maar mijn nieuwsverslaving. Nu.nl bestond uiteraard destijds nog niet maar in mijn jonge jaren verslond ik al kranten en nieuwsuitzendingen op tv en radio. En het Polygoon Journaal vooraf aan bioscoopfilms, dat was altijd smullen.
Ruim 40 jaar later ben ik nog steeds een nieuwsjunkie. Van een nieuws burn-out zal ik nooit last krijgen, mijn actualiteitenconsumptie is onverzadigbaar. Dat is het goede nieuws. Het slechte nieuws is dat veel nieuws je nogal neerslachtig maakt. Even los van de deprimerende Covid-19 nieuwsdiarree, die de afgelopen 365 dagen vrijwel iedere dag tot een Blue Monday dag gemaakt heeft, lees je daarnaast dagelijks veel ander mistroostige berichtgeving op micro- en macroniveau.
Moddervette meeuwen
Een bloemlezing na drie minuten leestijd. Meeuwen in Bahrein hebben steeds vaker moeite om van de grond omhoog te vliegen omdat ze zich veel te vaak tegoed doen aan ‘Machboos’, rijst met pittige kip, een favoriet gerecht aldaar waarvan de restanten op straat liggen (die vogels worden moddervet, geen grap he!). Wereldwijd stierven al ruim 1,6 miljoen mensen aan Covid-19. Producenten van wasverzachters stoppen dierlijk vet in het goedje (Keuringsdienst van Waarde). Na vliegschaamte en vleesschaamte nu ook stookschaamte want houtkachels schijnen veel meer fijnstof te produceren dan aanvankelijk werd gedacht. En de textielindustrie is de vierde meeste vervuilende sector ter wereld. Pfffff.
Feel-good
Goed nieuws is geen nieuws, kommer en kwel lijkt een van de journalistieke fundamenten. Om al die treurigheid te verwerken, heb ik al geruime tijd een remedie: op You Tube filmpjes bekijken van mensen die dieren in nood redden. Er zijn tientallen kanalen waarop dagelijks nieuwe filmpjes geüpload worden van dieren in acute nood en hoe ze vervolgens gered en verzorgd worden: katten die met hun kop in een bierblikje zitten, honden die in een wak terechtkomen, een hert die met zijn gewei in een afrastering vast zit en schildpadden die volledig in visnetten gewikkeld zijn. En dan zie je vervolgens mensen in actie komen om ze te helpen. Wat een heerlijke feel-good beelden, mijn gemoedstoestand knapt er letterlijk van op. En ik ben zeker niet de enige, die filmpjes krijgen vaak tot honderdduizend tot een half miljoen likes!
Marslanding
Maar er is wel degelijk ook opbeurend nieuws. Met enige verbijstering heb ik moeten constateren dat de succesvolle Marslanding vrijwel geen enkele voorpagina heeft gehaald. Zelfs de reisvakbladen lieten het liggen. Terwijl met deze magistrale prestatie wat mij betreft de basis is gelegd voor ruimtereizen naar Mars! Is de hele wereld geketend in een lockdown, stuurt NASA een onbemand voertuig ter waarde van 2,2 miljard euro over een afstand van 470 miljoen kilometer in een kleine 7 maanden naar de rode planeet Mars. Wauw. Ik kreeg zowaar rode konen van dit opwindend nieuwsbericht, wat een krachttoer, het reisbloed gierde weer even door mijn lijf. Helaas, u en ik gaan het niet meer beleven maar donderdag 18 februari 2021 gaat de geschiedenisannalen in als een startpunt voor ruimtetoerisme naar Mars. Reizen is dromen, maar met de zeer toepasselijk gekozen naam van het Marswagentje – Perseverance (Volharding) – ligt de realisatie van ruimtereizen uiteindelijk binnen bereik. Waar volharding al niet goed voor is – nú en later. Voorwaarts Mars.
Marcel Baltus
