De wederopbouw van de vrijetijdssector
Als de -ik durf het woord al bijna niet meer op te schrijven- Coronacrisis iets heeft opgeleverd, is dat wij mensen niet meer opeengestapeld willen worden. De verplichte anderhalve meter vanaf maart 2020 in Nederland doet ons ook nadenken over de toekomst.
Meer en meer
Nadenken? Ja natuurlijk! Iets dat we wellicht de afgelopen jaren veel te weinig hebben gedaan. De nadruk lag in de jaren’10 veel meer op produceren, op méér, op vaker, op goedkoper, en met meer mensen. Overvolle festivals, stadions, attractieparken, markten, feesten, cruiseschepen, supermarkten en evenementen. Zoveel mogelijk bezoekers binnenhalen was de boodschap. Met het gevolg dat we net als de overvolle stallen met varkens of kippen ellenbogen duwend tegen elkaar aanstonden. Door goedkope vliegtickets, waarbij de ene maatschappij het met nóg minder marge wilde doen dan de andere om maar meer mensen te vervoeren, ontstond overtoerisme. Niet alleen in Nederland, maar in álle steden, streken, toeristische attracties van enige naam en faam. Met als gevolg een ernstige bedreiging voor het culturele erfgoed, voor de authenticiteit van steden. Maar ook vliegschaamte, milieuproblematiek, illegale verhuur, verrommeling van binnensteden en ongebreidelde bouw van hotels.
En ineens, ineens is dat allemaal afgelopen. Amsterdam en Giethoorn zitten zonder toeristen, net als alle Franse, Italiaanse en Spaanse steden. Vliegen is nauwelijks meer mogelijk binnen Europa en naar de Verenigde Staten kunnen we de komende tijd al helemaal niet meer! Dit alles natuurlijk met een financiële crisis en enorme economische schade als gevolg. Het aloude adagium ‘In tijden van crisis zitten de kerken en theaters vol’ geldt ineens niet meer. Niet omdat we die troost van de kerken of de theaters niet willen, maar simpelweg omdat het niet màg en de overheid op vele terreinen meer regie zal -moeten- voeren.
De westerse maatschappij zal zich volgens econoom Ian Sheperdson, voormalig hoofdeconoom van de bank HSBC in NRC niet meer bezighouden met de 40% discretionaire, niet essentiële consumptie, maar zich concentreren op de noodzakelijke economie.
Verandering
En dadelijk is de Covid-19 crisis voorbij en zitten we letterlijk met lege handen. Velen zullen hun baan kwijt zijn. Bedrijven en ZZP’ers zijn failliet gegaan. Een substantieel deel van de horeca is verdwenen. Kleine beleggers, die hun spaargeld op die -tot voor kort- zo profijtelijke beurs hadden gezet, zien hun centjes grotendeels verdampt. Kortom, er is heel veel geld en waarde verdwenen, opgelost. In de grote steden, waar iedereen naartoe trok, omdat daar het werk te vinden was, zijn veel banen verdwenen. Gevolg is dat velen hun -veel te hoog opgestuwde- huur niet meer kunnen betalen en naar alternatieve woonplekken elders in het land zullen zoeken. Het méér is verdwenen uit onze samenleving en komt voorlopig niet meer terug! Cruises, die tot nu toe golden als luxueuze uitjes voor met name rijke ouderen, blijken ineens een van de meest risicovolle vakantiebestedingen te zijn. Grote evenementen zullen we vóór 2021 zeker niet meer zien en dan nog blijft de angst wanneer een dergelijke crisis als in 2020 zich weer zal voordoen. We gaan niet meer in wachtrijen of grote groepen, want iedereen om je heen is verdacht!
Less is more
Het méér is verdwenen uit onze samenleving. Dat betekent dat we ons zullen moeten concentreren op minder, maar wel beter! Less is more! Kwantiteit schuift op naar een minder prominente positie en maakt plaats voor kwaliteit! Oppervlakkigheid maakt plaats voor diepgang. Het goede van een crisis is de creativiteit die loskomt bij mensen. De balkonconcerten in China en Italië, het klappen vanuit duizenden ramen. Vanaf de straat zingen voor ouderen. Veel meer interactie dus, het betrekken van de gast, het publiek bij de inhoud van de beleving. Het meevoeren in het verhaal dat plaatsvindt.
Een van de beste voorbeelden die we voorhanden hebben is het -helaas gestopte televisieprogramma De Wereld Draait Door. Vijftien jaar lang werd daar op een voor iedere kijker volstrekt toegankelijke manier sport, cultuur, geschiedenis, wetenschap, actualiteit en bezinning geboden. In een interview met een van de makers van het programma was te lezen, dat de énige vraag die de redactie bij een onderwerp zich afvroeg was: "Boeit het?” Absolute verdienste van DWDD is geweest dat het heel veel toegankelijke diepgang heeft aangeboden in een steeds meer verschralend televisieaanbod. In een van de commentaren op het programma las ik, dat als je in deze tijd jong bent, je er automatisch aan gewend bent dat elke avond om zeven uur werd gepraat over literatuur, klassieke muziek of wetenschap. Dat neem je je hele leven mee!
Boeit het?
Ook in de entertainment- en attractiewereld zullen we ons veel meer moeten concentreren op de vraag of het onze gasten wel ècht boeit en of wij de emotie van die gast kunnen raken! Of we de gast echt gelukkiger hebben gemaakt en iets mee hebben kunnen geven tijdens het bezoek aan onze locatie. Niet elitair, maar wel verbazend mooi, goed, lekker, ontroerend en inhoudsvol. En niet focussen op méêr, maar vooral op béter. Ik kan mij niet voorstellen dat de bestedingen dan ook niet automatisch beter worden! Kijk bij alles dat je ontwikkelt naar de authenticiteit, het DNA en de cultuur van alles dat in de wereld gebeurt en te zien is, je omgeving en je bedrijf.
De in mijn ogen nieuwe Walt Disney, Nicolas de Villiers, eigenaar van een van de beste, meest innovatieve en mooiste attractieparken ter wereld, Puy du Fou in Frankrijk en binnenkort op meer plaatsen in de wereld, omschreef het in een interview als volgt: "Wij kunnen snel groeien, want wij hebben het intellectueel eigendom (IP) overal in de wereld en voor niks! Als we naar Italië gaan hebben we Da Vinci, in Engeland hebben we Shakespeare. Dit zijn al grootheden in het collectieve geheugen! In tegenstelling tot de grootste spelers in de attractie industrie, die miljarden moeten besteden om nieuwe IP’s in het hoofd van hun publiek te planten! Kijk nooit alleen in je eigen bedrijfstak naar innovaties, want dan reproduceer je alleen wat anderen doen. Open-minded blijven is de sleutel!
Onbevangen, verwonderend, openstaand voor van alles en nog wat èn met een focus op kwaliteit in plaats van kwantiteit komt de hele -helaas sterk ingekrompen- vrijetijdssector met ‘less’ bezoekers, maar ‘more’ betrokkenheid en daarmee besteding door gasten ook de komende fase van haar bestaan glansrijk door!
Reacties: r.van.assendelft@me.com
